Obywatelce zniewolonego kondominium, pani Ewie Stankiewicz, marzy się wolna, suwerenna i niepodległa Polska. Jak czytamy w najświeższym manifeście politycznym wzmożonej moralnie dziennikarki wyznacznikiem tych atrybutów Rzeczpospolitej ma być między innymi system finansowania niezależnych mediów. Postawa pani dyrektor artystycznej telewizji “niezależnej” i felietonistki “niezależnej” Gazety Polskiej nie dziwi, wszak pani Ewa, podobnie jak szerokie grono dziennikarzy obozu niepodległościowego, chętnie będzie walczyła o wolność pod warunkiem, że znajdzie sie hojny mecenas, który sfinansuje heroiczną krucjatę. Nie od dziś wiadomo, że drugiemu obiegowi brakuje mamony, a to, że orły niepokornego biznesu pokroju Stankiewicz są łase na kasę widać gołym okiem przy okazja każdej akcji typu kup pan 2 egzemplarze gazetki czy kolejnych premier, prapremier i trailerów produkcji rodem ze Smollywood.
Bojowniczka o niepodległość naszą i waszą snuje opowieści o systemie finansowania, ale nie wymarzyła już kto i według jakich kryteriów owe środki będzie przydzielał. Ponadto pani Ewa zapomniała chyba, że niezależne medium uzyskując tego typu wsparcie stanie się automatycznie silnie zależne od podmiotu czy instytucji je udzielającej. Zresztą przykładu daleko nie trzeba szukać, wystarczy spojrzeć na portal "niezależny", który pełnymi garściami czerpie z partyjnej sakiewki prezesa Kaczyńskiego. Braki w dziedzinie niezależności tego “niezależnego” medium są oczywiste dla każdego poza redaktorami, z panią Ewą na czele. Trudno nie odnieść wrażenia, że jedyna wolność o jakiej naprawdę marzy pani Ewa to wolność od trosk finansowych, jakie notorycznie spotykają drugi obieg. W naszym kraju jest relatywnie sporo ludzi chętnych by wspierać wyimaginowaną martyrologię niepokornych dziennikarzy, ale mimo wszystko jest ich zbyt mało by sprostać oczekiwaniom finansowym całego obozu patriotycznie naburmuszonych żebraków.
